Λεξικό

Εισαγωγή που χρησιμοποιήθηκε αρχικά στις λυρικές τραγωδίες και στη συνέχεια και σε άλλα είδη, φωνητικά ή οργανικά. Αρχίζει με έναν αργό και επιβλητικό ρυθμό και συνεχίζει με ένα γρήγορο μέρος που βασίζεται στην τεχνική της μίμησης των φωνών.

Γεννημένος στη βορειοανατολική Γαλλία, υπηρέτησε τρεις Γάλλους βασιλιάδες και χειροτονήθηκε κληρικός (όπως οι περισσότεροι συνθέτες του Μεσαίωνα και  της Αναγέννησης) το 1464. Σε αντίθεση με τον κοσμοπολίτη Ντυφαί, ο Όκεγκεμ ταξίδεψε ελάχιστα, αλλά η μουσική του έγινε γνωστή σε όλη την Ευρώπη. Ίσως επειδή ο ίδιος ήταν μπάσος, χρησιμοποίησε περισσότερο από άλλους συνθέτες βαθιές μελωδικές γραμμές, που δίνουν στη μουσική του έναν σκοτεινό χαρακτήρα. Έγραψε μερικά από τα πιο διάσημα πολυφωνικά σανσόν, όπως το D’ung aultre aymer (Αν αγαπούσα άλλον), που τα μιμήθηκαν άλλοι συνθέτες. Μερικές από τις λειτουργίες του βασίζονται σε επινοητικούς κανόνες, τους οποίους το κοινό μπορεί να μην αντιλαμβανόταν, ευχαριστούσαν όμως—και ίσως μερικές φορές βασάνιζαν—τους τραγουδιστές που τους αποκρυπτογραφούσαν.

Το απλό, ανάλαφρο και εκλεπτυσμένο ύφος της μουσικής του 18ου αιώνα.

Ο Γουίλλιαμ Μπερντ, ο πιο σημαντικός Άγγλος συνθέτης μετά τον Ντάνσταμπλ (John Dunstable), είχε την εύνοια της βασίλισσας Ελισάβετ και υπηρέτησε στο βασιλικό παρεκκλήσι (Chapel Royal), σημαντικότατο κέντρο ανάπτυξης και προώθησης της αγγλικής μουσικής, για περίπου 50 χρόνια. Παρόλο που ο ίδιος ήταν Καθολικός, έγραψε μουσική τόσο για την Καθολική όσο και για την Αγγλικανική Εκκλησία. Μαζί με τον συνθέτη και πιθανόν και δάσκαλό του Τόμας Τάλλις (Thomas Tallis) εξασφάλισαν το μονοπώλιο των μουσικών εκδόσεων στην Αγγλία για 21 χρόνια (οι εκδότες τότε έπρεπε να έχουν τη βασιλική άδεια προκειμένου να εκδώσουν) και ένα σίγουρο κανάλι προώθησης των έργων τους. Έγραψε για όλα τα αγαπημένα αγγλικά είδη μουσικής: μοτέτα, ανθέμια, λειτουργίες, αλλά και κοσμικά τραγούδια, καθώς και φαντασίες, χορούς και παραλλαγές για όργανα (όπως για σύνολα από βιόλες, viol consorts, πολύ προσφιλή στους Άγγλους).

Ο ελισαβετιανός αυτός συγγραφέας (το απόγειο της καριέρας του συμπίπτει με τη βασιλεία της Ελισάβετ Α’ θεωρείται ο μεγαλύτερος Άγγλος ποιητής και δραματουργός. Ξεκίνησε την καριέρα του σαν ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας και συνιδιοκτήτης ενός λονδρέζικου θιάσου. Καθιερώθηκε με την κωμωδία, πριν στραφεί στις σπουδαίες τραγωδίες του όπως ο Άμλετ, ο Οθέλλος και ο Μάκβεθ. Ξεχωριστό στοιχείο των έργων του ωστόσο είναι η συνύπαρξη του τραγικού με το κωμικό. Παρόλο που αναγνωρίστηκε από τους σύγχρονούς του, ο Σαίξπηρ αποθεώθηκε την περίοδο του Ρομαντισμού: συγγραφείς, ζωγράφοι και μουσικοί εμπνεύστηκαν από τα έργα του, και η επιρροή του συνεχίζεται αμείωτη μέχρι σήμερα.

Το ρεπερτόριο των μονοφωνικών εκκλησιαστικών ύμνων που ψάλλονταν στη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία.