Σημαντική μορφή της Επτανησιακής μουσικής θεωρείται και ο Ζακύνθιος Παύλος Καρρέρ (1829 – 1896). Ο Καρρέρ υπήρξε μαθητής του Νικόλαου Χαλικιόπουλου Μάντζαρου και αργότερα τελειοποίησε τις σπουδές στο Ωδείο του Μιλάνου. Το είδος με το οποίο ασχολήθηκε περισσότερο ήταν η όπερα. Προσπαθώντας να εκφράσει τις ανησυχίες του ο Καρρέρ συνέθεσε όπερες με εθνικό χαρακτήρα με γνωστότερη όλων τον «Μάρκο Μπότσαρη». Το έργο παίχθηκε για πρώτη φορά το 1861 στην Πάτρα. Αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες μουσικές δημιουργίες της εποχής διότι το θέμα είναι αμιγώς ελληνικό, όπως άλλωστε φαίνεται και από τον τίτλο. Εκείνη την εποχή βέβαια οι όπερες των επτανήσιων συνθετών γράφονταν σε ιταλικό λιμπρέτο, γλώσσα αρκετά διαδεδομένη στα Επτάνησα. Έτσι και ο «Μάρκος Μπότσαρης» του Καρρέρ ήταν γραμμένος σε ιταλικό κείμενο. Αργότερα, το λιμπρέτο μεταφράστηκε και στα Ελληνικά. Ο Καρρέρ είναι βαθύτατα επηρεασμένος από το μπελκάντο δίχως όμως η μουσική του να αποτελεί απομίμηση. Το τραγούδι για πιάνο και φωνή Το φεγγάρι σε ποίηση Α. Μανούσου αναδεικνύει την επιρροή του ρομαντικού κινήματος αλλά και της ιταλικής μουσικής παιδείας του συνθέτη.
- Εξώφυλλο παρτιτούρας για το τραγούδι «Η φυγή» του Παύλου Καρρέρ
- Η πρώτη σελίδα του τραγουδιού «Η φυγή» του Παύλου Καρρέρ
- Ο Γερώ-Δήμος (Φιλαρμόνια Ορχήστρα)
- Κυρά Φροσύνη εισαγωγή (Φιλαρμόνια Ορχήστρα)
λιμπρέτο (libretto)
Στα ιταλικά σημαίνει «μικρό βιβλίο». Είναι το κείμενο της όπερας, άλλοτε έμμετρο και άλλοτε όχι.
όπερα (opera)
Από το λατινικό opus, που σημαίνει «έργο». Η όπερα είναι ένα θεατρικό έργο (δράμα) που τραγουδιέται και συνδυάζει πλοκή, ποίηση, μουσική, σκηνικά και κοστούμια.
μπελ κάντο (ιταλ. bel canto)
Σημαίνει όμορφο τραγούδι και χαρακτηρίζει τις ευκίνητες, καθαρές και κομψές μελωδίες της όπερας των αρχών του 19ου αιώνα.