Προτεσταντική θρησκευτική μουσική, εμβατήρια, αμερικάνικα κοσμικά τραγούδια, κλασική μουσική και έντονος πειραματισμός χαρακτηρίζουν τη μουσική γλώσσα αυτού του πρωτοπόρου Αμερικανού συνθέτη. Με σπουδές σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο Γέιλ, ο Άιβς απέκτησε μια στιβαρή μουσική παιδεία, αλλά η πρωτοποριακή μουσική του δεν βρήκε αμέσως απήχηση στο αμερικάνικο κοινό. Στράφηκε στις επιχειρήσεις και δημιούργησε μια από τις πιο επιτυχημένες ασφαλιστικές εταιρείες, κάτι που του έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίζει να συνθέτει. Σε μια κοινωνία που δεν έβλεπε με καλό μάτι τις μοντερνιστικές τάσεις, η έντονη χρήση διαφωνιών, η ατονικότητα, η πολυτονικότητα, οι καινούριες τεχνικές παιξίματος ή τα μουσικά κολάζ που κυριαρχούν στη μουσική του Άιβς ήταν ακραία φαινόμενα, παρά τα καθαρά αμερικανικά θέματα, όπως το Σέντραλ Παρκ στο σκοτάδι, ή Τρία μέρη στη Νέα Αγγλία. Η μουσική του άρχισε να παίζεται μετά το 1950 και ενέπνευσε τις μεταπολεμικές γενιές Αμερικανών συνθετών.