Οι όπερές του βρίσκονται στην κορυφή του οπερατικού ρεπερτορίου από την πρώτη τους εκτέλεση μέχρι σήμερα. Σαν νέος δοκιμάστηκε σκληρά, όταν η γυναίκα του και τα δύο μικρά παιδιά του πέθαναν μέσα σε δύο χρόνια. Ρίχτηκε στη σύνθεση γράφοντας δύο όπερες το χρόνο και ανεβάζοντάς τις πάντα με επιτυχία στα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της Ρώμης, του Μιλάνου, της Βενετίας, του Λονδίνου και του Παρισιού. Το 1842 γνώρισε τη σοπράνο Τζουζεππίνα Στρεππόνι, που έγινε σύντροφος της ζωής του. Το όνομα του Βέρντι συνδέθηκε με τον ιταλικό απελευθερωτικό αγώνα κατά του αυστριακού ζυγού: το σύνθημα “Viva Verdi” χρησιμοποιούνταν συμβολικά σαν ακρωνύμιο για το όνομα του υποψήφιου βασιλιά του ανεξάρτητου ιταλικού κράτους Vittorio Emmanuele, Re d’Italia (το σύνθημα σήμαινε «Ζήτω ο Βίκτωρ Εμμανουήλ, βασιλιάς της Ιταλίας»). Όταν η Ιταλία κέρδισε την ανεξαρτησία της, ο Βέρντι ανακηρύχτηκε τιμητικά βουλευτής της πρώτης ιταλικής βουλής. Την ημέρα της κηδείας του τα σχολεία έκλεισαν και χιλιάδες θαυμαστές τον συνόδευσαν στον τάφο του.