Ο Διονύσιος Λαυράγκας ήταν ο συνθέτης που συνέδεσε το όνομά του με τη σημαντικότερη περίοδο του θιάσου του Ελληνικού Μελοδράματος, του επονομαζόμενου Γ΄ Ελληνικού Μελοδράματος. Ο Λαυράγκας γεννήθηκε στο Αργοστόλι. Παίρνει μαθήματα μουσικής από διάφορους δασκάλους, αλλά σύμφωνα με τον ίδιο, ο καλύτερός του δάσκαλος ήταν η συμμετοχή του σε ιταλικούς θιάσους όπερας που επισκέπτονταν το νησί, όπου έπαιζε βιολί. Κατόπιν, συνεχίζει με σπουδές στο Ωδείο της Νάπολης και το φημισμένο Ωδείο του Παρισιού.
Επιστρέφει στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στην Αθήνα το 1894, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση της Φιλαρμονικής Εταιρείας. Το 1896 που του ανατίθεται η διεύθυνση της εναρκτήριας συναυλίας των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Λαυράγκας έχει ήδη συνθέσει αρκετά έργα, και κάποια μάλιστα έχουν βραβευτεί. Το 1899 αρχίζει τη σοβαρή ενασχόλησή του με αθηναϊκούς μελοδραματικούς θιάσους και ουσιαστικά αφοσιώνεται σε αυτόν το σκοπό, τη δημιουργία δηλαδή ενός σταθερού ελληνικού μελοδραματικού σχήματος.
Η όπερα Φρόσω του Διονύσιου Λαυράγκα γράφτηκε το 1938 και αποτελεί ένα από τα τελευταία έργα, ίσως το τελευταίο, του σημαντικού Έλληνα μουσουργού. Στο συγκεκριμένο έργο αποκαλύπτεται η μουσική γλώσσα του Λαυράγκα, η οποία είναι μια μείξη της λαϊκής μουσικής των Επτανήσων με τις διάφορες επιρροές που δέχτηκε από τη μουσική της Ευρώπης.